Koszyk

Historia malarstwa

Poniżej historia malarstwa w skrócie. Nie zamierzamy prezentować tu całej historii malarstwa ani pisać encyklopedii. Nie będziemy się zajmować na poważnie historią sztuki, ale znajdziesz tu opisy i interpretacje znanych dzieł malarskich oraz nasze własne refleksje na temat wybranych obrazów. Malarze namalowali tak wielką liczbę obrazów, że historia malarstwa wydaje się niemożliwa do ogarnięcia, a artyści na całym świecie ciągle malują nowe obrazy. Spróbujmy jednak trochę ogarnąć z lotu ptaka, na jakie z grubsza okresy i epoki dzieli się malarstwo europejskie:

 

Historia malarstwa w skrócie

Historię malarstwa europejskiego można podzielić na poszczególne epoki i kierunki malarskie, które jednak przechodzą płynnie jedna w drugą i częściowo nakładają się na siebie. Obejmuje ona okres od czasów prehistorycznych po koniec XX wieku. Począwszy od końca XIX wieku powstała wielka różnorodność stylów i nurtów malarskich. Natomiast malarstwo XX wieku to już odrębna epoka i kilkadziesiąt odrębnych kierunków. Historia malarstwa w skrócie:

1. Malarstwo prehistoryczne

Malarstwo prehistoryczne to pojęcie istniejące w historii malarstwa dopiero od XIX wieku. Najbardziej znaczących odkryć archeologicznych dokonano w XX wieku, kiedy to odkryto malowidła naskalne np. w jaskiniach Altamira, jaskini w Lascaux (namalowane ok. 15.000-10.000 lat p.n.e.). Malowidła jaskiniowe przedstawiają głównie motywy zwierzęce i postacie ludzkie, np. sceny polowania. Są bardzo uproszczone i naturalistyczne. Używano wówczas prymitywnych technik, malowano rękami na skałach prostymi pigmentami i glinami, kontury wypełniano ziemistymi barwami, czasami pryskano barwnikiem z wydrążonych kości. Do takich prymitywnych technik malarskich malarze powrócili w XX wieku, np. rękami malowali niektórzy ekspresjoniści, Jackson Pollock stosował technikę pryskania farbą tzw. action painting (malarstwo gestu).

2. Malarstwo starożytne

Malarstwo starożytne (antyk, 400 p.n.e. – 400 n.e.) to przede wszystkim malarstwo starożytnej Grecji, Rzymu i Egiptu. Malarstwo tego rozległego okresu stało na znacznie wyższym poziomie technicznym niż malarstwo prehistoryczne. Techniki malarskie bardzo udoskonalono, weszły w użycie pędzle, którymi nanoszono farby. Powstały w tym okresie liczne obrazy i przedmioty użytkowe i dekoracyjne, na których przedstawiano sceny z życia i postacie bóstw i herosów. Niektórzy myśliciele greccy rozważali perspektywę malarską.

3. Malarstwo średniowieczne

Średniowiecze (400-1350 n.e.) w historii malarstwa to okres szybkiego rozwoju malarstwa i technik malarskich. Malowano głównie na desce techniką tempery, a później także olejem. Popularny był fresk. Tematyka obrazów zdominowana była przez motywy religine, w Europie wschodniej powstawały wspaniałe ikony. Postacie przedstawiane były w sposób hierarchiczny, tzn. postacie ważniejsze były większe. Charakterystyczna była płaskość postaci i obrazu, ponieważ malarze nie stosowali perspektywy i nie przywiązywali wagi do anatomii i proporcji ludzkiego ciała. Chętnie używano złota w płatkach, którymi wykładano malowaną powierzchnię. Na przełomie średniowiecza i renesansu pojawił się pejzaż.

4. Malarstwo renesansowe

Renesans (1350-1510) był epoką, która przyniosła malarstwu ogromną ilość nowości i innowacji. Tematyka obrazów była przede wszystkim świecka, dzięki czemu udoskonalono portret, autoportret i pejzaż. Malarze pogłębiali psychologię i symbolikę dzieł. Malarstwo renesansowe cechowało bogactwo kolorystyczne i dbałość o szczegóły. Artyści chętnie sięgali po motywy mitologiczne, studiowali anatomię (np. Leonardo da Vinci) i malowali akty. Zaczęto malować olejem na płótnie, wprowadzono również perspektywę i światłocień. Artyści renesansowi zaczęli też studia nad przyrodą (np. Albrecht Dürer), rozwinęła się też martwa natura jako motyw malarski.

5. Malarstwo manierystyczne i barokowe

Manieryzm (1510-1590), dziwaczny kierunek w sztuce, bo przepełniony przesadą, ekstrawagancką kolorystyką i sztucznymi gestami postaci, przekształcił się w barok (1590-1680). Malarstwo barokowe charakteryzowało się wielkim rozmachem i śmiałym ujęciem tematów malarskich. Obrazy barokowe miały często wielkie wymiary (płótna były często wielometrowej długości), bogatą ornamentykę i potężną, pełną rozmachu aranżację scen religijnych. Sceny i postacie łączono w grupy i aranżowano dynamicznie (El Greco), popularne były dramatyczne sceny historyczne i mitologiczne, jak wojny, rzezie, porwania. Martwa natura miała często wyraz symboliczny - ukazywała przemijanie spraw ziemskich, stąd częste na obrazach są czaszki i psujące się owoce.

6. Rokoko w malarstwie

Rokoko (1680-1750) to jakby malarstwo barokowe ale w lżejszym wydaniu. Obrazy są nadal pełne przepychu, ale bardziej pogodne, jaśniejsze. Tematyka była błaha, lekka, nieskomplikowana. Artyści malowali bóstwa miłości, zabawy, spotkania towarzyskie, często o delikatnie erotycznym podtekście. Popularne były portrety, zwłaszcza kobiece, a także beztroskie i idylliczne sceny parkowe i krajobrazy. Typowy obraz z okresu rokoka to jasna, delikatnie namalowana scena z życia dworu królewskiego.

7. Klasycyzm w malarstwie

Klasycyzm (1750-1800) powstał w reakcji na rokokową swawolę malarską. Malarstwo klasycystyczne powróciło do naśladowania wzorów antycznych, przy czym inspiracje czerpano głównie z rzeźby starożytnej i tematyki mitologicznej. Malarze malowali surowe wnętrza stosując ścisłą perspektywę, barwy stosowali umiarkowanie, bez zbytnich kontrastów, z dbałością o realizm i właściwe proporcje. Tuszowano ślady pędzla na płótnie uważając je za niedoskonałość. Chętnie sięgano do tematyki mitologicznej, która często stanowiła pretekst do przedstawiania scen z moralnym przesłaniem.

8. Romantyzm w malarstwie

Malarstwo romantyzmu (1800-1840) wyrażało przede wszystkim indywidualizm artysty, miało jednocześnie docierać do odbiorcy i poruszyć jego uczucia. Tematyka obrazów była burzliwa i dramatyczna, powstawały wielkie ekspresyjne płótna dotyczące aktualnych wydarzeń politycznych (Eugène Delacroix) i dynamiczne pejzaże. Modne było malowanie tajemniczego nastroju, który miał przemawiać do wyobraźni odbiorcy, stąd malowano np. wielkie drzewa o poskręcanych konarach zamaszystymi pociągnięciami pędzla. Właśnie w romantyzmie tkwi zalążek przyszłego ekspresjonizmu.

9. Realizm w malarstwie

Malarstwo realistyczne (1840-1860) było reakcją na przepełnione fantastycznymi wizjami obrazy powstałe w okresie romantyzmu. Tematem obrazów stały się proste sceny rodzajowe, zaczęto przedstawiać prostych ludzi pogrążonych w codziennej, żmudnej pracy, np. żniwiarzy, kamieniarzy czy robotników. Malarze podejmowali tematy malarskie z życia codziennego, zrezygnowano z idealizacji modeli na rzecz ukazywania zwykłych szarych ludzi. Realiści starali się ukazywać prawdziwą rzeczywistość, zaniechali stosowania sztucznych ozdobników, stosowali raczej stonowaną, spokojną paletę barw (Jean-François Millet). Odmianą realizmu był naturalizm.

10. Symbolizm i prerafaelici w malarstwie

Symbolizm w malarstwie (1850-1870) rozwijał się równoległe do nurtu realistycznego. Artyści malarze sięgali często do biblijnych symboli i alegorii lub własnej wyobraźni, ponieważ uważali, że sztuka powinna oddziaływać przede wszystkim na intelekt odbiorcy. Obrazy stawały się alegoriami, zagadkami do rozszyfrowania lub religijnymi napomnieniami. Używane barwy i techniki malarskie miały stanowić swego rodzaju odpowiedniki pewnych uczuć i emocji. Jedną z odmian tej tendencji byli prerafaelici.

11. Impresjonizm w malarstwie

Impresjonizm, który powstał na fali sprzeciwu wobec akademizmu, dokonał w malarstwie rewolucji na miarę renesansu. Za datę początku tego nowego kierunku w malarstwie rozwiniętego przez grupę francuskich malarzy, przyjmuje się rok 1874, kiedy to zorganizowano pierwszą wystawę impresjonistycznych obrazów. Impresjoniści nie szukali w malowanej rzeczywistości żadnego głębszego sensu. Przeciwnie, malarze pragnęli tylko obserwować rzeczywistość pod kątem światła i koloru oraz uchwycić i ukazać ulotne, chwilowe wrażenie zmysłowe - impresję. Efekt taki osiągali rozbijając obraz na plamy światła i malując szybkimi pociągnięciami pędzla. Malarze puentyliści poszli dalej - malowali na płótnie olbrzymie ilości maleńkich kolorowych plamek, które dopiero oglądane z daleka tworzyły właściwy obraz. Nazwa kierunku wzięła się od obrazu Claude'a Moneta „Impresja, wschód słońca”.

12. Postimpresjonizm, ekspresjonizm i fowizm w malarstwie

Postimpresjonizm obejmuje zjawiska w malarstwie występujące w latach 1886-1910. Było to zainteresowanie formą obrazu, sposobem nanoszenia farby na płótno, częściowo powrót do technik starych mistrzów, przewodził tej tendencji Paul Cezanne. Pod koniec XIX wieku narodził się również ekspresjonizm, koncentrujący się na wyrażeniu uczuć i emocji. Artyści eksplorowali własną psychikę, przedstawiali mroczne strony ludzkiej duszy. Obrazy ekspresjonistów cechują dość mocne, wyraźne pociągnięcia pędzla. Ekspresjoniści często używali jaskrawych barw, zestawiali je w szokujących połączeniach, które zwiększały ekspresję dzieła. Chętnie stosowanym przez malarzy ekspresjonistów zabiegiem była deformacja malowanych kształtów, co podkreślało brzydotę malowanych obiektów. Malarze chętnie przedstawiali śmierć i cierpienie oraz samotność twórcy. Jednym z odłamów ekspresjonizmu jest fowizm, który rezygnuje z problemów metafizycznych, ale pozostaje przy ekspresyjnej barwie obrazu. Typowym obrazem z okresu ekspresjonizmu w malarstwie jest obraz "Krzyk" Edwarda Muncha oraz twórczość van Gogha.

13. Kubizm i malarstwo abstrakcyjne

Kubiści sięgnęli w malarstwie po formy geometryczne, dążąc do doskonalszego pokazania na obrazie trójwymiarowości obiektu. Kubiści próbowali sprowadzić rzeczywistość do jej zgeometryzowanej formy, dlatego malowany przedmiot wpisywali najpierw w sześcian, potem dzielili go na liczne części przybierające kształt różnych figur geometrycznych. Równocześnie odkryto prymitywną sztukę afrykańską, która zelektryzowała artystów z Pablem Picassem na czele. W pierwszych latach XX wieku malarze coraz bardziej odchodzili od naturalizmu, co w końcu doprowadziło do powstania malarstwa abstrakcyjnego. Abstrakcjoniści nie malowali na obrazach obiektów realnie istniejących, lecz skupiali się na budowaniu kompozycji obrazu jedynie z barwnych plam.

14. Surrealizm i dadaizm w malarstwie

Kierunek w malarstwie zwany surrealizmem jest jednym z najważniejszych kierunków sztuki XX wieku. Malarze surrealiści również uznali, że świat widzialny, który postrzegamy zmysłami, jest niewystarczający dla artysty obdarzonemu wyobraźnią, dlatego skoncentrowali się na malowaniu rzeczy nieistniejących. Jednak przeciwnie niż abstrakcjoniści, którzy malowali nie przypominające niczego kształty (zwykle geometryczne), malarze surrealiści malowali najczęściej znane nam przedmioty, ale umieszczali je w nietypowych okolicznościach lub zmieniali ich właściwości. Najsłynniejszym malarzem surrealistą jest Salvador Dali. Surrealistyczny z natury jest dadaizm – kierunek wprowadzający do sztuki element nonsensu, oparty o chaos i absurd, a więc o przypadkowe zestawienie różnorodnych elementów.

15. Inne kierunki w malarstwie XX wieku

Wszystkie kierunki w malarstwie, które powstały od końca XIX wieku, rozwijają się nadal i tworzą liczne odmiany. Historia malarstwa nigdy się nie kończy. Z ekspresjonizmu wywodzi się np. ekspresjonizm abstrakcyjny i neofowizm. Do surrealizmu nawiązuje tzw. malarstwo metafizyczne i realizm magiczny. Jednak dwa popularne kierunki w malarstwie powojennym XX wieku są całkowicie nowe i nie wywodzą się z żadnych wcześniejszych nurtów malarskich – pop-art i op-art. Te dwa kierunki mimo podobnych nazw nie mają ze sobą nic wspólnego.

Pop -art

Pop-art inspiruje się kulturą popularną i nie ma w nim miejsca na osobowość twórcy. Głównym przedstawicielem i geniuszem pop-artu był Andy Warhol, autor m.in. serii portretów Marilyn Monroe. Andy Warhol sportretował zresztą wiele innych gwiazd, np. Elvisa Presleya, Brigitte Bardot, Elisabeth Taylor, ale seria portretów Marylin Monroe jest najbardziej znana. Serię tę stworzył Warhol tuż po śmierci Monroe, co być może przyczyniło się do wielkiej popularności portretu. Według artystów pop-artu sztuką może być wszystko - popularne opakowania, reklama, zdjęcia celebrytów itp. Twórcy pop-artu powielają popularne obrazy kultury masowej, wychwalając ich codzienność i zwyczajność.

Op-art

Op-art to sztuka optyczna, która ma bezpośrednio oddziaływać na ludzkie oko, a nie jego intelekt czy emocje. Na obrazach powtarzają się abstrakcyjne kombinacje linii i motywów geometrycznych, które wciągają widza w grę złudzeń optycznych.

Szukaj na blogu

Ostatnie komentarze

Gość - Sylwia
Wykorzystywanie Boga to tworzenia memów ...
www.gallery4u.pl świetne miejsce do zaku...
Obrazy mozna sprzedawać w formie fine ar...
Gość - Ewa
W ikonografii chrześcijańskiej, z Męką i...

Nasze produkty

OBRAZY NA PŁÓTNIE

Obrazy na płótnie

Reprodukcje obrazów drukujemy na bawełnianym płótnie artystycznym canvas naciągniętym na drewniany blejtram. Obraz ze zdjęcia jest doskonałym prezentem, gotowym do powieszenia na ścianę. 

 

więcej...

WYDRUKI GICLEE

Wydruki Fine-Art

Wydruki artystyczne giclee wykonujemy na specjalnych papierach typu fine-art, które zapewniają doskonałą jakość i trwałość drukowanych zdjęć oraz nadają pracy artysty szczególny charakter.

 

więcej...

PLAKATY

Plakaty

Plakaty drukujemy na wysokiej jakości papierze o doskonałych parametrach technicznych. Idealne rozwiązanie na ożywienie charakteru wnętrza.

 

więcej...

Jak zamawiać?

Galeria obrazów FineArtExpress prezentuje reprodukcje znanych malarzy minionych epok i arcydzieła malarstwa światowego w formie wydruków na płótnie canvas i wydruków na papierze. Wybierz zdjęcie i zamów reprodukcję obrazu na płótnie lub na papierze archiwalnym.

Zamawianie jest bardzo proste:

Krok 1

Krok 1.

Wybierz zdjęcie i produkt. Wybierz wielkość wydruku.

Krok 2

Krok 2.

Włóż do koszyka i opłać zamówienie korzystając z płatności elektronicznych.                                

Krok 3

Krok 3.

Drukarnia otrzyma gotowy, wykadrowany plik do druku o określonych parametrach.          

Krok 4

Krok 4.

Po wydruku i zmianie statusu zamówienia na „zrealizowane” otrzymasz maila z informacją o wysyłce.